Γ. Κούδας - Χρ. Νικολόπουλος θυμούνται μια ιστορία για τον Μανώλη Ρασούλη

“Είμαι ένας Θεσσαλονικιός από την Κρήτη”… Έτσι είχε συστηθεί στο κοινό του σε μια από τις τελευταίες συναυλίες του. Γεννημένος στην Κρήτη είχε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά των φωτισμένων ανδρών της Μεγαλονήσου… Ελεύθερο πνεύμα, δίψα για γνώση, πνευματικές αναζητήσεις, εγωισμό, έτοιμος να παλέψει για τα ιδανικά του, να δώσει και την ψυχή του σε όσους τον είχαν ανάγκη! Περήφανος! «Αιρετικός», «αντισυμβατικός», ήταν κάποια από τα επίθετα που τον συνόδευαν… Έτσι μπορεί να περιγραφεί εύκολα ένας άνθρωπος που είναι δυσνόητος στους άλλους! Οι στίχοι του έμπλεκαν τα κοινωνικά μηνύματα με τον έρωτα… Μιλούσαν

κατευθείαν στην καρδιά…

Γιώργος Κούδας

Τον Μανώλη Ρασούλη τον γνώρισα στο πλατό μιας τηλεοπτικής εκπομπής που παρουσίαζε η Σεμίνα Διγενή, νομίζω με τον Δημήτρη Κωνσταντάρα. Όταν τον ρώτησα πως του ήρθε να γράψει αυτό τον στίχο μου είπε… “Είμαι οπαδός του ΟΦΗ, αλλά όταν είμαι στη Θεσσαλονίκη έρχομαι να δω εσένα. Πηγαίνω στη Θύρα 4 (αυτή των φανατικών οπαδών του ΠΑΟΚ) για να νιώθω όλη αυτήν την ενέργεια του κόσμου που σ’ αγαπούσε! Το “πότε Βούδας πότε Κούδας” συνδυάζει την παιδικότητα και την αθώοτητα με το θεϊκό! Ήταν ευθύς άνθρωπος, ντόμπρος. Κάποια στιγμή είχα οργανώσει σαν Πρόεδρος του Συνδέσμου Παλαίμαχων ποδοσφαιριστών Θεσσαλονίκης μια γιορτή και τιμώμενα πρόσωπα ήταν ο Μανώλης Ρασούλης, ο Ντούσαν Μπάγιεβιτς και ο Γιώργος Νταλάρας. Όταν ο Ρασούλης είδε τον Νταλάρα ήθελε να φύγει από την εκδήλωση. Τελικά κατάφερα να τον μεταπείσω με τη συμφωνία να μην βγουν μαζί φωτογραφία!

Χρήστος Νικολόπουλος

“Βρεθήκαμε πριν από δέκα ημέρες… Είχε έρθει να με δει σε μια εμφάνισή μου και καθίσαμε μετά να συζητήσουμε. Μαζί κάναμε τον τελευταίο του δίσκο και εκείνο το βράδυ κάναμε σχέδια για το μέλλον. Ήταν ένα ελεύθερο πνεύμα. Δεν μπορούσε να μείνει σε μια κατάσταση. Μου λέει εκείνο το βράδυ… «Πήγα στην Αυστραλία», του απαντάω, «τι πήγες να κάνεις ρε Μανώλη στην Αυστραλία», «είχε πλημμύρες και πήγα να συμπαρασταθώ στους ανθρώπους που υπέφεραν. Δυστυχώς όμως δεν τα κατάφερα να φτάσω ως εκεί γιατί βγήκαν κροκόδειλοι και δεν μας άφηναν να πάμε». Μια άλλη φορά ήταν στο Ισραήλ και προσπαθούσε να συναντηθεί με κάποιον από το Υπουργείο Εξωτερικών για να προσπαθήσει να βοηθήσει στις συνομιλίες με τους Παλαιστίνιους. Πριν είχε μείνει για έξι μήνες στην Αμερική. Ήταν ένας παγκόσμιος πολίτης. Του έλεγα «Μανώλη, κοίτα να μαζέψεις τα ένσημά σου, πρέπει να πάρεις σύνταξη, έχεις μεγαλώσει» και μου απαντούσε «Τι μου λες τώρα; Ο Τσε Γκεβάρα θα έτρεχε να μαζέψει ένσημα για να βγει στη σύνταξη»; Είναι μεγάλη απώλεια για την Ελλάδα.