Τάσος Μπιρσίμ: "Έχω λιποθυμήσει μετά το τέλος μιας συγκέντρωσης του Ανδρέα"

«Σινεμά ο παράδεισος»… Ένα παιδάκι σε ένα χωριό της Ιταλίας μαγεύεται από τον κινηματογράφο. Μεγαλώνει εκεί, δουλεύει εκεί και κάνει το όνειρό του πραγματικότητα… Γίνεται φτασμένος κι επιτυχημένος και επιστρέφει μετά από πολλά χρόνια για να αποχαιρετήσει τον μέντορά του…

Θα μπορούσε να είναι η ιστορία του Τάσου Μπιρσίμ, του μάγου της ελληνικής τηλεόρασης, του ανθρώπου που από τα χέρια του πέρασαν οι μερικές από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες της Ελλάδας των τελευταίων τριών δεκαετιών… Του σκηνοθέτη που ήταν τα μάτια του ελληνικού λαού, στα πιο σημαντικά γεγονότα, μερικά από τα οποία άλλαξαν το
ρου της ελληνικής ιστορίας. Μπορεί αυτός ο πρόλογος να μην του αρέσει, γιατί είναι πάρα πολύ σεμνός. Οπότε θα γράψω κάτι για να τον ευχαριστήσει… Όχι, ο Τάσος Μπιρσίμ δεν είναι σαν τον ήρωα του Σινεμά ο Παράδεισος. Μπορεί και εκείνος να καθάριζε από τα 7 του το σινεμά και να πουλούσε στραγάλια… Μπορεί ο χειριστής της προβολής μηχανής να τον αγάπησε πολύ και να του έμαθε τη δουλειά… Και να έφυγε για την Αθήνα για να ακολουθήσει το όνειρό του, τη σκηνοθεσία. Σπούδασε, δούλεψε, πέτυχε… Αλλά εκείνος δεν ξεχνά τον τόπο του. Το Λεωνίδιο. Και κάθε χρόνο είναι τουλάχιστον εκεί, για τη «γιορτή μελιτζάνας»!  

Τελικά οι χαρές του επαγγέλματος σας είναι περισσότερες από τις λύπες;

Νομίζω ότι η ζυγαριά γέρνει έστω και ελάχιστα προς τις χαρές.

Ελάχιστα όμως…

Τι θα θέλατε να σκηνοθετήσετε και δεν το έχετε κάνει ακόμη;

Είναι τόσα πολλά που χρειαζόμαστε πολύ χρόνο και χαρτί να τα απαριθμήσω…

 Πόσο πολύ μπορεί να αλλάξει ένας άνθρωπος όταν γίνεται τηλεστάρ;

Αυτό έχει να κάνει με το «μέσα» μας  και το πόσο ισορροπημένοι είμαστε …

Οι παρουσιαστές και οι παρουσιάστριες που πέρασαν από τα χέρια σας έγιναν μετέπειτα μεγάλοι σταρ. Τι είναι αυτό που βλέπατε στην οθόνη όταν κάνατε τα δοκιμαστικά;

Πολλά παιδιά ήταν πολύ καλά που δεν τα πήρα. Προσέχαμε περισσότερο να έχουν ήθος και όχι ύφος, να είναι ταλαντούχα, να έχουν προσόντα και φυσικά να ξέρουν πολύ καλά ελληνικά, όπως και ξένες γλώσσες… Θα έχετε παρατηρήσει ότι πολλές φορές κάποιοι κάνουν συνεντεύξεις κι έχουν μεταφραστή… Κι επειδή ο έλληνας πολίτης έχει πολλές πηγές από τις οποίες μπορεί να αντλήσει μια είδηση (τηλεόραση, ραδιόφωνο, internet, έντυπα) θα πρέπει όσοι βρίσκονται μπροστά από τις κάμερες πρέπει να είναι πολύ σπουδαγμένοι και τοποθετημένοι σωστά.

Υπάρχουν τέτοιοι παρουσιαστές;

Υπάρχουν.

Είναι η νέα γενιά παρουσιαστών πιο ταλαντούχα από την προηγούμενη;

Βεβαίως. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ισχύει το «κάθε πέρσι και καλύτερα»

Τι δεν έχετε συγχωρέσει ποτέ στον εαυτό σας;

Το ότι έλειψα τόσο πολύ από τα παιδιά μου, όταν με είχαν ανάγκη. 

7. Ποια ήταν η νύχτα που άλλαξε τη ζωή σας;

Δεν υπάρχει ούτε νύχτα, ούτε μέρα.  Αλλοίμονο σε όσους άλλαξε έτσι απότομα!!!

Γιατί το λέτε αυτό;

Γιατί είμαι 25 ώρες στη δουλειά. Για να καταλάβετε, μια νύχτα έχω πεταχτεί από το κρεβάτι, τότε έκανα ένα μοντάζ για μια σπουδαία δουλειά, και έψαχνα τα φιλμ. Για να μην μου πάρουν κάποιο καρέ. Κοιμήθηκα με τα πλάνα…

Ποιο λάθος θα ξανακάνατε;

Αυτό που δεν έχω καταλάβει ότι είναι λάθος…

Τι έκανε ξεχωριστό άνθρωπο τον Ανδρέα Παπανδρέου;

Η αύρα του, η ακτινοβολία του…. Ήμουν πολύ τυχερός που μπόρεσα να γνωρίσω και να συνεργαστώ με αυτόν τον πολύ μεγάλο πολιτικό. Είχα σπουδαίο πρωταγωνιστή.

Αυτή η γοητεία που ασκούσε στον κόσμο, έβγαινε και στον φακό…

Βεβαίως! Πρέπει να σημειώσετε ότι ήταν και άλλες οι εποχές. Ο κόσμος ήθελε μια αλλαγή. Μια άλλη ανάσα. Κι έγινε αυτό, το καταφέραμε. Τότε, πριν από ένα χρόνο είχε έρθει και η έγχρωμη τηλεόραση. Ο κόσμος που έτρεχε να ακούσει τον Ανδρέα, δικαιώθηκε που τον στήριξε και τον έβγαλε.

Εκείνες τις μεγάλες στιγμές των συγκεντρώσεων εσείς βρισκόσασταν μέσα σε ένα δωματιάκι, κάτω από μια φοβερή πίεση και ένταση.

Είχα μεγάλη ευθύνη και πολύ τρακ.

Και μέσα σε όλη αυτή την ένταση των στιγμών, που θα έπρεπε να συντονίζεται τόσες κάμερες και να βλέπετε συνεχώς εικόνες, θυμάστε ποτέ να σας έχει βγει συναισθηματισμός; Προσωπικά συναισθήματα;

Κατ’ αρχάς έχω λιποθυμήσει. Μετά το τέλος μιας συγκέντρωσης. Κι έχω κλάψει. Και έχω συγκινηθεί, την ώρα της συγκέντρωσης, την ώρα που περνούσαν μπροστά μου εκατοντάδες καρέ. Και η εικόνα έβγαινε τότε ακόμη πιο δυνατή.

Νομίζω ότι είχατε και πολύ καλό υλικό εξαιτίας των συναισθημάτων του κόσμου που βρισκόταν στις συγκεντρώσεις…

Σωστά.

Ο Ανδρέας φαινόταν σαν ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας…

Αν ήσασταν δίπλα μου κάποια στιγμή στο κοντρόλ, θα σας είχε σφίξει το χέρι. Και αν σας ξαναέβλεπε μετά από 10 χρόνια, μπορεί να μην θυμόταν το όνομά σας, αλλά ως φυσιογνωμία θα σας ήξερε. Και θα σας έλεγε «νομίζω ότι ήσασταν τότε στο κοντρόλ με τον Τάσο».

Ποια ήταν η πιο εντυπωσιακή συγκέντρωση που θυμάστε;

Στη Θεσσαλονίκη το 1985. Τότε χρησιμοποιήθηκε ένα ελικόπτερο που έκανε ένα πλάνο από την πλατεία Αριστοτέλους έως τη Σχολή Τυφλών! 4,5 χιλιόμετρα παραλία έγραφε το πλάνο και δεν το έκοψα… Αυτό το πλάνο διήρκησε 4 λεπτά.

Εκείνες τις στιγμές καταλαβαίνατε ότι γράφατε ιστορία;

Δεν ήμουν μόνος, υπήρχε μια ομάδα συνεργατών που τα καταφέραμε. Ό,τι είχαμε κάνει ήταν ζωντανά. Μπορούσες να χάσεις μια έκφραση, μια εικόνα… Έχουν χαθεί κάποια πλάνα, αλλά έχουμε βγάλει κάποια πολύ σπουδαία. Εκείνη την ώρα ξεχνάς τα πάντα! Μιλάει ο νους και είσαι συγκεντρωμένος σ’ αυτό που κάνεις. Να επιλέγεις πλάνα.

Αυτά τα projects ήταν τεράστια. Ήσασταν ο τέλειος επαγγελματίας ή βάζατε μέσα στη δουλειά και το μεράκι και τη φίλια με τον Ανδρέα Παπανδρέου;

Καταρχάς παίζει σημαντικό ρόλο να έχεις καλό πρωταγωνιστή αλλά και εσύ να είσαι πολύ καλός στο κοντρόλ. Πρέπει να είναι και οι δύο καλοί για να βγάλουν την τέλεια εικόνα. Πρέπει να υπάρχει ψυχή, αγάπη, αφοσίωση…

Όταν ο Ανδρέας επέστρεψε από το Χέρφιλντ, γνωρίζατε ότι θα παρουσίαζε τη Δήμητρα Παπανδρέου στον ελληνικό λαό; (βρισκόσασταν στο κοντρόλ και σκηνοθετούσατε την άφιξη;)

Το γνώριζα. Αλλά τι νόημα έχουν σήμερα αυτά…

Το γνωρίζατε;

Φυσικά. Γιατί αλλιώς μπορεί να το έχανα σαν εικόνα. Δεν είναι ότι συνεννοούμασταν μόνο γι’ αυτό! Για πολλά πράγματα μιλούσαμε πριν από κάθε γεγονός. Να σας θυμίσω ένα κοριτσάκι με τέσσερα γαρύφαλλα, που ήταν προεκλογική αφίσα το 1985. Τότε σκέφτηκα να «ζωντανέψω» αυτό το κοριτσάκι, να το βγάλω μπροστά μετά το τέλος μιας ομιλίας, να δώσει στον Ανδρέα τέσσερα γαρύφαλλα και να πει “η νέα τετραετία πάλι Παπανδρέου”. Όταν όμως το κοριτσάκι πλησίασε τον Ανδρέα εκείνος το πήρε αγκαλιά. Είχα φοβηθεί μήπως το κοριτσάκι φοβηθεί και κλάψει όταν θα έβλεπε το πλήθος και αμέσως κλείνω τα μικρόφωνα. Ευτυχώς το κοριτσάκι το είχα πει στην πρόβα να μην φοβηθεί και να στέλνει φιλιά στον κόσμο. Όπως και τελικά έγινε!

Πολλοί είναι εκείνοι που λένε για το νεύμα στην Δήμητρα Παπανδρέου, ότι εκεί ο Ανδρέας έδειξε τι άνθρωπος και πόσο αρσενικός είναι… Δεν θέλησε να κρύψει κάτι από το λαό…

Ίσως περάσουν λίγα ακόμη χρόνια για να λένε  ότι «ένας ηγέτης σκέφτηκε να μην κρύψει αλλά να φωνάξει τη γυναίκα που αγάπησε να κατέβουν μαζί». Ίσως μετά από χρόνια κάποιος το γράψει σε ένα βιβλίο και πουν «μπράβο στον Ανδρέα που το έκανε».

 

11.Ποιο περιστατικό θα εξιστορούσατε για να περιγράψετε τον Ανδρέα Παπανδρέου;

Ειλικρινά δεν μπορώ να το κάνω.  Είναι τόσα πολλά που δεν μπορώ να ξεχωρίσω ένα. 

12. Φαντάζομαι ότι καμαρώνετε για τον γιο σας και την κόρη σας…

Και οι δύο έχουν σπουδάσει σκηνοθεσία. Ο γιος μου έχει πάρει και δύο master, ήταν 10 χρόνια στο Λονδίνο και είναι πολύ καλύτερος σκηνοθέτης από εμένα. Είναι γνώστης της τελευταίας τεχνολογίας, στο interactive, στην ψηφιακή τηλεόραση.

Γοητεύτηκε τόσο πολύ από τη δουλειά του πατέρα του…

Μεγάλωσε μέσα στα στούντιο… Να σας πω ότι δύο φορές τον ξέχασα στην ΕΡΤ. Χτύπησα το κουδούνι στο σπίτι μου, ανοίγει η πόρτα, πάω να αγκαλιάσω το παιδί, «που είναι το παιδί;»! Ξαναγυρνάω πίσω στην Αγίας Παρασκευής να τον πάρω. Έπαιζε με τα παιδιά εκεί… Εγώ είχα το δελτίο ειδήσεων, τελείωσα κι έφυγα. Αυτή η δουλειά είναι έρωτας!

Η κυρία Μπιρσίμ;

Απλά αντέχει…

Πρέπει να σας αγαπάει πάρα πολύ!

Είναι ήρωας!

13. Θα κατεβαίνατε στο Σύνταγμα με τους αγανακτισμένους;

Και ναι και όχι…

Γιατί «και ναι και όχι»;

Φοβάμαι μην σημειωθούν έκτροπα. Όσο υπάρχει ηρεμία είναι πολύ καλό αυτό που συμβαίνει. Είμαστε περήφανος λαός και δεν θα πρέπει να εκτροχιαστούν τα πράγματα.

Πόσο πολύ λείπει η Μαλβίνα από την τηλεόραση; Αυτόν τον καιρό θα είχε πάρα πολύ υλικό…

Ναι, λείπει… Ο Θεός μερικές φορές δεν θα έπρεπε να παίρνει μερικούς, αλλά τέλος πάντων… Είχα την τύχη να σκηνοθετήσω τη Μαλβίνα, ήταν πολύ σπουδαίο μυαλό.

Πόσο δύσκολο ήταν να σκηνοθετήσει κανείς τη Μαλβίνα;

Μια φορά ενώ έχει πέσει το σήμα βλέπω πως η Μαλβίνα έχει φύγει από τη θέση της. Δεν έχω πλάνο. Μεγαλώνω το σήμα στον αέρα και πάμε αμέσως σε διαφημίσεις. Είχε φύγει γιατί δεν της είχαν φέρει μια είδηση και δεν ήθελε να βγει…

Θα βγει μια παρουσιαστρια με το επικοινωνιακό χάρισμα της Μαλβίνας; Να σχολιάζει και ο κόσμος να καταλαβαίνει αμέσως όλα εκείνα που θέλει να πει;

Μας λείπει πολύ από την τηλεόραση. Υπάρχουν βέβαια εκπομπές και σάτιρα στην εκπομπή αλλά… Πάντως θέλω να πω ότι δεν έχουμε κακή τηλεόραση.

Δύο χρόνια πριν, αν κάποιος σας περιέγραφε αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα, θα τον πιστεύατε;

Αν μιλούσα με ενημερωμένο οικονομολόγο, που γνώριζε σε βάθος την πορεία της οικονομίας της χώρας μας, θα τον πίστευα.

Πολλοί ήταν αυτοί που σχολίασαν αρνητικά το γάμο της φίλης σας Δέσποινας Μοιραράκη περιγράφοντας τον ως "γάμο της χλιδής εν μέσω κρίσης" και "προκλητικό"; Τι απαντάτε;

Κάθε ένας είναι ελεύθερος να πιστεύει ότι θέλει.  Αυτοί που με ξέρουν, γνωρίζουν πολύ καλά ότι για εμένα η φιλία είναι πάνω από όλα

Πώς γνωριστήκατε με τη Δέσποινα Μοιραράκη;

Πριν πολλά χρόνια όταν θα άρχιζε να κάνει τηλεπωλήσεις, ζήτησε τη γνώμη μου.

Τελικά πόσο κόσμο είχαν οι συγκεντρώσεις του Ανδρέα; 500, 5.000 ή 50.000;

Όσο κόσμο έδειχναν οι οθόνες, ειλικρινά.  Επειδή ακούστηκαν τόσα πολλά από καλοθελητές της εποχής, περί βίντεο κλπ, απαντώ πως οι εικόνες ήταν ζωντανή μετάδοση και μόνο.